Cahili eğitirsin ama haini asla. Cahili affedersin, cahildir dersin ama haini asla.

Cahil plan yapmaz, hayatın akışına göre davranır ama hain planlıdır, hesapları vardır.

Cahil, geleceği planlamaz, hain ise geleceği planlar ve oyun kurar.

Hain, eğitimli de olur, eğitimsiz de olur..

En üst kademelere kadar tırmanır.

Zamanını bekler...

İyi biriymiş gibi görünür, hep senin yanındaymış gibi davranır ama haindir.

Hain birinin vatanı olmaz.

"Eline çekiç alan, her şeyi çivi gibi görür."

Kimsenin eline çekiç vermeyin, sonunda o çekiç kafanızda patlayacaktır.

Çekiç her zaman kendine bir çivi Arar. Çivi olmadan, çekiç varlığını sürdüremez.

Bu hayatta çivi olmayın, yoksa  bir tahtaya saplanıp kalırsınız.

***

Bir şiirle devam edelim....

Ayşegül Topaç, çok güzel yazmış....

İNSAF

Seni;

Sevmeyi sonraya

Yeminli rüyaya

Kalpte senin olmaya

Ruhun inkarına bıraktım

Kendini kime bıraktın?

Seni;

Sessizliğin kudretine

Nefesin ırağına

Sevginin gücüne

Aşkın hayretine

Kalbin gayretine bıraktım

Kendini kime bıraktın?

Ah! Beni yaktım

Senin insafına

Kalbinin mezarına

Seraplar nazarına

Bir gül bıraktım

Kendini kime bıraktın?

Bahtın dönerken daha

Ecelin beni seçerken

Sahralar savrulurken

Kalbinin azığına

Kahrının kazığına

Kendimi esir bıraktım

Kendini kime bıraktın?

Bin yığın özlemlerle

Hasretler hecesinde

Ölürken gecelerde

Bitmeyen hüzünlere

Ruhumu sana bıraktım

Kendini kime bıraktın?

Kendimi alevlere

Sükutlarım nerede?

Böyle sevgi olur mu de!

Kendini kime bıraktın?

Kendimi kime bıraktım?

Ayşegül Topaç